kalkulator systemów kominowych

Początek kłopotów
Zbiornik kondensatu o zbyt małej wysokości, bez odpowiedniej profilacji misy oraz zbyt małej średnicy odpływu kondensatu zlokalizowanego w nieodpowiednim miejscu może być źródłem bardzo poważnych problemów montażowych i użytkowych systemu kominowego. Montaż stopy komina z niskim zbiornikiem kondensatu powoduje konieczność częściowego wypełnienia obudowy zaprawą betonową i przymusowego zastosowania przerwy technologicznej. Otwory montażowe są wycinane w dwóch lub więcej obudowach komina, bez możliwości zastosowania szablonu. Wykonanie w ten sposób otworów jest trudne technologicznie, czasochłonne i obarczone ryzykiem powstania poważnych w skutkach następstw wynikających z błędnej konstrukcji komina. Powstanie niepożądanych naprężeń może doprowadzić do zniszczenia przewodu kominowego. Zlokalizowany na boku zbiornika kondensatu, małej średnicy odpływ zwiększa ryzyko powstania odoru wydobywającego się z komina.

Dziurawe połączenia
Stosowanie klejów o charakterystyce tylko ognio lub kwasoodpornej powoduje powstanie znacznego ryzyka erozji połączenia na skutek agresji chemicznej lub zmęczenia termicznego. Erozja prowadząca do wypłukania, wykruszenia kleju prowadzi do utraty szczelności przewodu kominowego i powstania zagrożenia dla życia i zdrowia użytkowników.

Pozorna ochrona
Nieizolowane, bez systemu mocowania, jednowarstwowe drzwiczki rewizyjne nie stanowią odpowiedniej bariery do rozprzestrzeniania się ognia w przypadku wystąpienia, dość częstego zjawiska pożaru sadzy w kominie. W przypadku takiego rozwiązania, ryzyko utraty zdrowia i mienia jest znacznie wyższe niż w przypadku szczelnych, izolowanych kominowych drzwiczek rewizyjnych.

Przypadkowa jakość
Połączenia rur są "płytkie", owal rury nieregularny a wewnętrzna powierzchnia chropowata. Chropowatość wewnętrznej powierzchni przewodu kominowego może przyczyniać się do występowania zjawisk nieporządanych np. pożarów sadzy wewnątrz przewodu kominowego. Jest to następstwo braku stosowania rygorystycznych norm jakościowych, niskiej świadomości technologicznej producenta i przestarzałego parku maszynowego. Stwarza to realne zagrożenie dla użytkowników wynikające z pożaru sadzy, rozszczelnienia się komina i niedokładności produkcyjnych.

Występowanie spoiny na wysokości wlotu spalin do komina powoduje powstanie naprężeń prowadzących do pękania trójnika spalin.

Kosztowne, trudne i ryzykowne prace dodatkowe wynikające z przesunięcia połączeń elementów systemu kominowego względem siebie, niekompatybilności elementów oraz
większej liczby połączeń w kominie.

Może się uda
Szalunek tracony to bardzo ważny element systemu kominowego. Brak szalunku traconego utrudnia a wręcz uniemożliwia dylatację wzdłużną przewodu kominowego oraz utrudnia proces wentylacji izolacji kominowej. Zwykle, wewnętrzna ceramiczna rura kominowa jest przybetonowana w szczycie komina! Konsekwencją braku dylatacji wzdłużnej jest, powodujące rozszczelnienie, popękanie wewnętrznego przewodu ceramicznego. Usterka bardzo trudna do wykrycia i jednocześnie bardzo niebezpieczna dla użytkowników wywołująca szczególnie wysokie ryzyko wypływu tlenku węgla poza obszar trzonu kominowego. Nieprawidłowa wentylacja izolacji powoduje jej zawilgocenie, co powoduje znaczne osłabienie ciągu kominowego.

Najsłabszy element
Zakończenie przewodu kominowego, ze względu na wychłodzenie spalin oraz zjawisko kondensacji jest elementem komina, który jest najbardziej narażony na korozję. Zastosowanie zakończenia komina wykonanego ze stali kwasoodpornej (czasami nierdzewnej) powoduje znaczne skrócenie żywotności przewodu kominowego oraz znaczny wzrost ryzyka wystąpienia szkód kominowych w postaci wypływu kondensatu, zawilgocenia izolacji oraz wystąpienia pęknięć wewnętrznego ceramicznego przewodu kominowego. Pierwszym problemem jest różnica rozszerzalności liniowej pomiędzy stalą a ceramiką. Stal, która ma wyższą rozszerzalność liniową, włożona do wnętrza rury ceramicznej, może spowodować pęknięcie ceramiki. Włożenie do wewnątrz elementu stalowego o odpowiednio mniejszej średnicy może spowodować wypływ mokrych spalin poza wewnętrzny, odprowadzający spaliny, przewód kominowy powodując np. wypływ kondensatu i zawilgocenie izolacji kominowej. Element stalowy, u szczytu komina, ze względu na różnice w przewodzeniu ciepła, zwykle powoduje przyspieszone wychładzanie się spalin co sprawia, że w przewodzie kominowym nasila się niepożądane zjawisko kondensacji. Kolejną konsekwencją stosowania różnych materiałów w jednym przewodzie kominowym jest zaburzenie termodynamiki przepływu spalin co stwarza potencjalne zagrożenie zanikania ciągu kominowego. Dodatkowo, stal ma mniejszą odporność na wysokie temperatury i szybko koroduje pod wpływem zanieczyszczenia.

Manufaktura
Jakość części oferowanych płyt przykrywających kominy systemowe budzi wątpliwości natury jakościowej. Często oferowane płyty mają zbyt małą grubość. Nie mają również, koniecznego do odprowadzania wilgoci spadku. Nie posiadają rowka kapilarnego, który eliminuje podciekanie wilgoci na zewnętrzną ściankę komina. Powierzchnia górna jest chropowata co budzi wątpliwości co do stopnia zagęszczenia mieszanki betonowej, nasiąkliwości i mrozoodporności płyty przykrywającej. Z reguły nie ma możliwości wykonania płyty przykrywającej według indywidualnej specyfikacji.

Po co się trudzić
Zwykle, w najtańszej ofercie brak jest akcesoriów lub są wykonane w sposób niedbały. Powyższy deficyt może świadczyć o braku odpowiedniego know-how niezbędnego do prowadzenia tego rodzaju działalności gospodarczej. Oferowane, przez takiego dostawcę kominy charakteryzują się wysokim poziomem imitacji lub kopiowaniem rozwiązań z innych rynków z pominięciem etapu ich adaptacji do warunków lokalnych a w szczególności aktualnych potrzeb klientów.